Obie te działalności mocno się przeplatały. Poznałem wtedy fantastycznych ludzi, którzy działali zarówno w RMN-ie, jak i w ZHP. Nawzajem uzupełnialiśmy się, tworząc zgraną paczkę młodych ludzi, którzy wymieniali się materiałami z „drugiego obiegu”.

Mój kontakt z RMN-em zaczął się w szkole średniej – uczęszczałam do I LO. Przypadało to na lata 1983–86. W tym czasie wstąpiłam do drużyny harcerskiej, a co za tym idzie, miałam silną potrzebę zrobienia „czegoś” dla ojczyzny.

Dużo adrenaliny dostarczały takie akcje, jak malowanie znaków Polski Walczącej czy napisów RMN lub „Solidarność” na obiektach w Gorzowie, np. na Urzędzie Miejskim, SDH-u czy w przejściu podziemnym.

To, czym żyło się 30 lat temu, pozostaje w naszej pamięci, ale jest gdzieś zepchnięte… Gdy zaczynam wspominać dawne dzieje, przypominają się tylko fragmenty jakichś zdarzeń, rozmów, spotkań czy konkretnych sytuacji.